Αναρτήσεις
Η σωματική τιμωρία είναι αναποτελεσματική. Κερδίζει τη μάχη αλλά χάνει τον πόλεμο. Το ξύλο είναι διασφάλιση χειρότερης συμπεριφοράς με την πάροδο του χρόνου.
Οι σωματικές τιμωρίες αντί να διδάσκουν τα παιδιά να συμπεριφέρονται καλύτερα,τόσο πιο επιθετικά γίνονται και τόσο περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς είναι πιθανόν να αναπτύξουν.
Με την πάροδο του χρόνου , τα παιδιά που πειθαρχούνται με ξύλο, υποφέρουν περισσότερο από προβλήματα ψυχικής υγείας όπως το άγχος, η κατάθλιψη, ο υπερβολικός θυμός και οι διαταραχές προσωπικότητας. Επίσης φαίνεται να αποδίδουν χειρότερα σε τεστ γνωστικών ικανοτήτων.
Εδώ είναι μια ακόμη αρνητική παρενέργεια-τα σωματικά μέτρα πειθάρχησης διδάσκουν στα παιδιά να αναπτύξουν αυτό που οι ψυχολόγοι αναφέρουν ως εξωτερικό τόπο ελέγχου. Δηλαδή, όταν οι ενήλικες βρίσκονται κοντά, τα παιδιά που τιμωρούνται σωματικά συμμορφώνονται με αυτά που γνωρίζουν ότι δεν θα οδηγήσουν σε ξύλο. Με το που βρίσκονται όμως εκτός του οπτικού πεδίου των γονέων, μπορεί να αισθανθούν ελεύθερα να συμπεριφέρονται άσχημα- να εκφοβίζουν άλλα παιδιά, για παράδειγμα.
Αντίθετα, τα παιδιά των οποίων οι γονείς δεν τα χτυπάνε ή δεν τα τιμωρούν σωματικά,θα αναπτύξουν εσωτερικό κέντρο ελέγχου. Δηλαδή, αναπτύσσουν μια εσωτερική αίσθηση του σωστού και λάθους για να αποφασίσουν τι θα κάνουν και δεν θα κάνουν. Η παρουσία των ενηλίκων που μπορεί να τους τιμωρήσουν δεν είναι απαραίτητη για να συμπεριφέρονται καλά.
Κακές μέθοδοι
Δυστυχώς, πάρα πολλοί γονείς βάζουν αρνητικές ετικέτες στα παιδιά τους. Οι αρνητικές ετικέτες, ειδικά σε συνδυασμό με έναν οργισμένο τόνο φωνής, είναι λεκτική κακοποίηση.
Οι θυμωμένες φωνές και οι δηλητηριώδεις λέξεις όπως οι τεμπέλης, ηλίθιος και εγωιστής μπορούν να δημιουργήσουν αυτοεκπληρούμενες προφητείες, καθώς τα παιδιά τείνουν να προσπαθούν να ανταποκριθούν στην ετικέτα που τους κολλάνε οι γονείς: "Φώναξέ με χαζό, και θα ενεργήσω έτσι". Επιπλέον, για το υπόλοιπο της ζωής τους, αυτά τα παιδιά είναι πιθανό να χρησιμοποιούν τα ίδια αρνητικά λόγια για τον εαυτό τους όταν κάνουν λάθη.
Μέτρα πειθαρχίας που λειτουργούν χωρίς να προκαλούν βλάβες
Η πρόληψη και η απόσπαση της προσοχής είναι στρατηγικές που κάνουν τα παιδιά να συμπεριφέρονται καλά.Η πρόληψη με τα μικρότερα παιδιά σημαίνει να τα ταΐζουμε συχνά, να φροντίζουμε να κοιμούνται καλά, και να εξασφαλίζουμε ότι έχουν εποικοδομητικές δραστηριότητες για να τα αποτρέψουν από την πλήξη. Η πείνα, η κόπωση και η πλήξη είναι οι τρεις συνηθέστεροι πρόδρομοι κακοτροπίας στα μικρά παιδιά.
Για τα μεγαλύτερα παιδιά, η πρόληψη περιλαμβάνει επίσης το να κουβεντιάζουμε μαζί τους για το τι πρέπει να κάνουν και γιατί. Το να εξηγούμε εκ των προτέρων στο τι περιμένουμε από εκείνα, αντί να τα επικρίνουμε αφότου έχουν κάνει λάθη, βοηθάει τα παιδιά να συμπεριφέρονται καλά.
Η απόσπαση προσοχής αναφέρεται στο να στρέψουμε την προσοχής τους σε πιο εποικοδομητικές δραστηριότητες, όταν οι κακότροπες συμπεριφορές των παιδιών ξεκινούν. Τα αδέρφια αρχίζουν να τσακώνονται; "Ει παιδιά, κοιτάξτε τι έχω εδώ! Ας παίξουμε! "
Ας δούμε μια άλλη βασική αρχή πειθαρχίας: Απομακρύνουμε τα παιδιά από μια κατάσταση που δεν μπορούν να χειριστούν. Εάν τα παιδιά παλεύουν πάνω από ένα παιχνίδι, αφαιρέστε το παιχνίδι. Εάν τα παιδιά ή οι έφηβοι αρχίσουν να φωνάζουν, προτείνετε τους να παραμείνουν στον ήσυχο χώρο τους (συνήθως στο υπνοδωμάτιο τους) ώστε να μπορούν να ηρεμήσουν. Δηλαδή, αφαιρέστε ή την κατάσταση (π.χ. το αμφισβητούμενο παιχνίδι) ή τους συμμετέχοντες από τη σκηνή μόλις ακούσετε ακόμη και τους πρώτους ήχους θυμωμένων φωνών ή μάχης.
Μια άλλη τεχνική πειθαρχίας: Δημιουργήστε αποτελεσματικές ρουτίνες (που αποτελούν μια μορφή πρόληψης) για πιθανές καταστάσεις προβληματικές. Για παράδειγμα, για την πρόληψη των εκρήξεων θυμού, βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά θα πάνε στον ήσυχο χώρο τους για να ηρεμήσουν όταν αναστατώνονται. Μπορούν στη συνέχεια να επιστρέψουν στην "κατάσταση στην οποία δεν μπορούσαν να χειριστούν" όταν αισθάνονται έτοιμοι να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα από θέση πλέον ηρεμίας.
Όταν οι χρόνοι μετάβασης αποδειχθούν δύσκολοι, ξανασκεφτείτε αυτές τις ρουτίνες. Αν το πρωινό για το σχολείο προκαλεί αναστάτωση, σκεφτείτε νέες ρουτίνες που θα διατηρήσουν την ηρεμία. Το ίδιο με τη δυσκολία στο τραπέζι για τα γεύματα, καθώς και το στρώσιμο των κρεβατιών.
Τα λάθη είναι για τη μάθηση, όχι για τιμωρία. Η δημιουργία πιο αποτελεσματικών ρουτινών έχει ένα επιπλέον πλεονέκτημα. Η διαδικασία αντίδρασης στις δυσκολίες με την εκπόνηση νέων σχεδίων δράσης διευκρινίζει για τα παιδιά σας ότι τα λάθη είναι για μάθηση. Ναι, τα λάθη δεν είναι για τιμωρία. Είναι για μάθηση.
Η οικοδόμηση νέων ρουτινών ως απάντηση σε αναταραχές που συμβαίνουν συχνά σε παρόμοιες καθημερινές καταστάσεις, υποδηλώνει επίσης ότι ο εκνευρισμός και ο θυμός σηματοδοτούν ότι υπάρχει πρόβλημα κάπου, και ότι τα προβλήματα είναι για επίλυση. Η επίλυση προβλημάτων βρίσκεται στο τον πυρήνα του τρόπου διατήρησης της ευημερίας. Η κοινή επίλυση προβλημάτων μέσω της κουβέντας, για παράδειγμα, προλαμβάνει και επιλύει προβλήματα σχέσεων.
Οι γονείς είναι υπεύθυνοι για τη διδασκαλία των παιδιών τους στο πώς να συμπεριφέρονται με σεβασμό ως έφηβοι και ως ώριμοι ενήλικες, που μιλούν για τις διαφορές τους σε συνεργασία με τους άλλους, αντί να ενεργούν τρελά, κακά ή χειριστικά για να πετύχουν το δικό τους.
Η λέξη-κλειδί είναι η εκμάθηση. Η πειθαρχία αφορά τη διδασκαλία, όχι την τιμωρία.
Εν ολίγοις, η σωματική και η λεκτική βία δείχνουν ότι οι τεχνικές πειθαρχίας των γονιών που βασίζονται στην τιμωρία αντί για τη διδασκαλία είναι λανθασμένες, Η ανάπτυξη ενός νέου ρεπερτορίου τεχνικών, που είναι λιγότερο επιβλαβείς και πιο αποτελεσματικές αυξάνει τις πιθανότητες ότι τα παιδιά σας να μεγαλώσουν σωστά και ότι όλοι στην οικογένειά σας θα ευημερήσουν.
