Σεξουαλική κακοποίηση: Μυστικά και ψέματα

Ένας από τους λόγος που η σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική ηλικία είναι ιδιαίτερα ντροπιαστική για το παιδί και δημιουργεί ενοχές τέτοιες, που το οδηγούν στο να κρατήσει μυστικά τα γεγονότα και τις πράξεις, είναι κάτι που δεν συζητιέται συχνά.Γιατι το παιδί δυσκολεύεται να πει αυτο που του εχει συμβεί;

Το παιδί έχει απολαύσει σε κάποιο στάδιο τη φροντίδα και την προσοχή που του δείχνει ο θύτης, γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις το άτομο δεν του είναι άγνωστο, τουναντίον: Συνήθως είναι ενας γνωστός/συγγενής που ειναι εξ ορισμού έμπιστος στο οικογενειακό του περιβάλλον,και που δείχνει να νοιάζεται και να καταλαβαίνει το παιδί. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο κανονικότητας και αποδοχής,ο θύτης άρχιζει να του δείχνει την λίγο παραπάνω προσοχή που στερείται από τους δικούς τους, και να χτίζει τις συνθήκες για μια μυστική συμμαχία: Να του κανει καποια χατηρια,να το προσέχει,να του κάνει δώρα,να συζητάει τα προβλήματα και τα μυστικά του παιδιού, με την υπόσχεση οτι δεν θα τα πει στους γονείς του.Όταν θα αρχίσουν σταδιακά τα αγγίγματα τα πιο προσωπικά,το φυσιολογικό είναι ότι το παιδί κάποια στιγμή αισθητηριακά ίσως νιώσει σωματική διέγερση ή ηδονή, παράλληλα με την αίσθηση της δυσφορίας και της ενόχλησης για κάτι πρωτόγνωρο, ανάρμοστο και παραβιαστικο.

Η διττή φύση αυτής της εμπειρίας, κάνει το παιδί να νιώθει ένοχο και ταυτόχρονα συνένοχο με το θύτη, και υπεύθυνο για την αισθητηριακή διέγερση, που εκλαμβάνεται από το ίδιο ως συναίνεση. Η αντίφαση ανάμεσα στα συναισθήματα και τις αισθήσεις του παιδιού,η διάχυτη και αόριστη αίσθηση του καλού και του κακού, μαζί με την άγνοια για τα θέματα του σώματος,της σεξουαλικότητας, της συναίνεσης και του σεβασμού, δημιουργούν το μείγμα για μια μακρά περιπέτεια τραυματισμού, απόκρυψης, μυστικών και δυστυχίας.

Η συζήτηση με το παιδί για τα θέματα αυτά από πολύ μικρή ηλικία είναι απαραίτητη και αναγκαία,και η εισαγωγή του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής στην εκπαίδευση, είναι αδιαπραγμάτευτη διεκδικήση και ένας αγώνας που πρέπει να δίνουμε διαρκώς, ως γονείς,ως εκπαιδευτικοί και ως ειδικοί ψυχικής υγείας.