Αναρτήσεις
Η ΠΕ συμπεριφορά είναι μια μεταμφιεσμένη μορφή επίθεσης. Και η πιο ύπουλη. Διότι όταν κάποιος σε χτυπήσει ή σου βάλει τις φωνές, γνωρίζεις ότι έχεις υποστεί κακοποιητική συμπεριφορά. Είναι εμφανής και μπορεί επίσης να αναγνωριστεί/ βεβαιωθεί από κάποιον τρίτο παρατηρητή. Η καλυμμένη κακοποίηση όμως της ΠΕ συμπεριφοράς, είναι διακριτική και μεταμφιεσμένη, με πράξεις που φαίνονται φυσιολογικές, σε περιόδους φαινομενικής ηρεμίας, αγάπης και φροντίδας. Ο παθητικό-επιθετικός (ΠΕ ) είναι χειριστικός και μάστορας στην καλυμμένη κακοποίηση. Αδυνατεί να αντιληφθεί ότι η ανώριμη και δυσλειτουργική συμπεριφορά του είναι η πρωταρχική πηγή των προβλημάτων του.
Η ΠΕ συμπεριφορά πηγάζει από την αδυναμία να εκφράσεις τον θυμό με ένα υγιή τρόπο. Εάν στην παιδική ηλικία οι γονείς συνήθιζαν να σε τιμωρούν με το να μη σου μιλάνε για μέρες, ή να κάνουν το ίδιο μεταξύ τους, το πιο πιθανό είναι να έμαθες ότι αυτή είναι η λειτουργική διαχείριση του θυμού: Να αποσύρεσαι στα ενδότερα του εαυτού, να τον κρατάς σα πολύτιμο φυλαχτό, κρυμμένο και θαμμένο, και να περιμένεις μέχρι ο άλλος να ανακαλύψει το περιεχόμενο του διαισθητικά και με μαντεψιές. Και μέχρι να το κάνει, να τον εχθρεύεσαι.
Τα συναισθήματα ενός ανθρώπου μπορεί να είναι τόσο καταπιεσμένα, που οι ίδιοι να μην συνειδητοποιούν ότι είναι θυμωμένοι ή ότι νιώθουν εχθρότητα.Υπάρχει λόγος που στην αγγλική γλώσσα λέγεται ότι τα συναισθήματα είναι" bottled up": Μπορεί να τα "μαζεύεις" στωικά, να μην εκδηλώνεις τη δυσαρέσκεια σου ποτέ ή να το κάνεις σπάνια, (άμεσα τουλάχιστον) αλλά είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή το δοχείο θα ξεχειλίσει.
Λόγω του ελλείμματος ενσυναίσθησης και ενημερότητας για τα δικά τους συναισθήματα, οι ΠΕ συχνά θεωρούν ότι τους παρεξηγούν και ότι δεν τους καταλαβαίνουν, ή ότι τους θέτουν υψηλά στάνταρ και παράλογες απαιτήσεις όταν είναι υπόλογοι για την συμπεριφορά τους.
Το να μη βρίσκει ο θυμός λειτουργική διέξοδο έχει ως αποτέλεσμα μη υγιή σχέση με τον εαυτό, δυσλειτουργικές προσωπικές και κοινωνικές σχέσεις. Το ΠΕ άτομο έχει συνήθως φτωχή αυτοσυνείδηση, καταθλιπτικό συναίσθημα και συχνά θα προσπαθήσει να σιγάσει τα αρνητικά συναισθήματα με καταφυγή σε αλκοόλ, ψυχοφάρμακα και εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες.
ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΤΙΚΟΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ
Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός. Πολλές φορές κρύβει το πιο πηχτό σκοτάδι. Είναι ένα σύνηθες και προσφιλές καταφύγιο για τον ΠΕ, και αποτελεί την δική του επίθεση/εκδίκηση/ανταπόδοση απέναντι στον εχθρό του. Στην απορία σου γιατί δεν σου μιλάει και στην ερώτηση σου αν έχει κάτι μαζί σου, θα σε διαβεβαιώσει ότι όλα είναι καλά, πίσω από μια σειρά σφιγμένα δόντια. Δεν θα σε κοιτάζει στα μάτια,θα σε αποφεύγει, αλλά λεκτικά θα σε προσκαλεί να πιστέψεις το αντίθετο. (Μια πρόσκληση για τσάι στην βεράντα της σχιζοφρένειας, θα το ονόμαζα εγώ).
ΑΝΤΙΘΕΣΗ-ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ
Εναντίωση ή αντίθεση είναι μια τάση ο ΠΕ να είναι πολύ διαλεκτικός, αλλά
όχι μόνο σε πολιτικό, φιλοσοφικό ή επιστημονικό πλαίσιο, αλλά και σε καθημερινά θέματα. Το θύμα της κακοποίησης μπορεί να μοιραστεί τα θετικά
συναισθήματά της για μια ταινία που μόλις είδε, και ο ΠΕ μπορεί στη
συνέχεια να προσπαθήσει να την πείσει ότι τα συναισθήματά της είναι λάθος. Η εναντίωση είναι ένας τρόπος να απορρίπτεις τα συναισθήματα του άλλου, τις σκέψεις και τις εμπειρίες σε
τακτική βάση, ως ασήμαντα, ανόητα, αδικαιολόγητα και ανώριμα.
Σκέφτομαι την παροιμία «οι πράξεις μιλάνε δυνατότερα από τις λέξεις» όταν πρόκειται για την παθητική επιθετικότητα και το πόσο διφορούμενη μπορεί να είναι. Σπάνια εννοούν αυτό που λένε ή λένε αυτό που εννοούν. Ο καλύτερος κριτής του πώς νιώθει ένας ΠΕ, είναι ο τρόπος που συμπεριφέρεται. Φυσιολογικά δεν αντιδρά, παρά μόνο αφού έχει προκαλέσει κάποιο είδος έντασης από το διφορούμενο τρόπο της επικοινωνίας του.
ΛΗΣΜΟΝΙΑ
Ο ΠΕ αποφεύγει την ευθύνη «ξεχνώντας». Πόσο βολικό είναι αυτό; Δεν υπάρχει ευκολότερος τρόπος να τιμωρήσεις κάποιον από το να ξεχάσεις ένα ραντεβού, μια υποχρέωση ή τα γενέθλια του ή, ακόμα καλύτερα, μια επέτειο. Το να αγνοεί συστηματικά τα πράγματα που είναι σημαντικά για σένα, είναι στρατηγική επίθεσης, και όχι πρώιμο alzheimer.
Ρίξιμο ευθύνης
Δεν είναι ποτέ υπεύθυνοι για τις πράξεις τους. Εάν δεν φταις εσύ, τότε είναι κάτι που συνέβη στη δουλειά, η κίνηση, ή ο αργός υπάλληλος στο πολυκατάστημα. Ο ΠΕ δεν κάνει λάθη, είναι οι γύρω από αυτόν που σφάλλουν και πρέπει να τιμωρηθούν.
Έλλειψη οργής
Μπορεί ποτέ να μην εκφράζει θυμό.Υπάρχουν κάποιοι που είναι ευτυχείς με οτιδήποτε θέλεις. Εξωτερικά, αν μη τι άλλο. Ο ΠΕ μπορεί να διδάχθηκε ως παιδί ότι ο θυμός είναι απαράδεκτος. Και επομένως διάγουν τον βίο τους συσσωρεύοντας τον θυμό τους, δείχνοντας εξυπηρετικοί και καλόβολοι, και κατόπιν στην φέρνουν με έναν ύπουλο τρόπο.
Φόβος για την ελευθερία
«Αβέβαιος για την αυτονομία του και επειδή φοβάται να μείνει μόνος, μάχεται τις ανάγκες εξάρτησης, προσπαθώντας να σε ελέγξει. Θέλει να σου περάσει το μήνυμα ότι δεν σε χρειάζεται, αλλά προσκολλάται στενότερα απ όσο παραδέχεται. Οι σχέσεις με τον ΠΕ μοιάζουν με πεδία μάχης, όπου μπορεί να ανακηρυχτεί νικητής μόνο αν αρνηθεί την ανάγκη του για την στήριξη σου.»Σκοτ Γουέλτζερ, Ζώντας με τον παθητικό-επιθετικό.
Φόβος για την εγγύτητα .
Ο ΠΕ δεν μπορεί να εμπιστευτεί. Εξαιτίας τούτου, περιφρουρεί τον εαυτό του απέναντι στην πιθανότητα να έλθει κοντά με κάποιον.
Θυματοποίηση.
Ο ΠΕ πιστεύει ότι του φέρονται άδικα. Εάν αναστατώνεσαι που διαρκώς αργεί, προσβάλλεται γιατί στο μυαλό του πάντα κάποιος άλλος φταίει για την αργοπορία του. Θεωρεί ότι είναι πάντα το αθώο θύμα των εξωπραγματικών προσδοκιών σου, ενός φορτικού αφεντικού ή ενός αργού υπαλλήλου στο πολυκατάστημα.
Χρονοτριβή
Ο ΠΕ πιστεύει ότι οι προθεσμίες υπάρχουν για όλους τους άλλους, εκτός από αυτόν. Κάνει τα πράγματα με το δικό του ρυθμό, και ας πάει να κουρεύεται όποιος έχει διαφορετικές προσδοκίες από αυτόν.
Παράπονα-Γκρίνια
Συνήθως είναι ανικανοποιήτος, θα παραπονιέται για αδικία, κακή τύχη, για το ότι οι άλλοι του κακοφέρνονται, τον παρεξηγούν. Είναι πεπεισμένος ότι η προσωπικότητα του /προσφορά του /αξία του, δεν εκτιμάται όσο θα έπρεπε.
.
