Αναρτήσεις
Ανακατευθύνοντας τις παρορμήσεις του παιδιού.
Από καιρό σε καιρό είμαστε υποχρεωμένοι να παρέμβουμε στη δραστηριότητα του παιδιού μας, όταν φοβόμαστε ότι είτε κάποιο πρόσωπο ή ένα αγαπημένο μας αντικειμένου μπορεί να πληγωθεί. Το ντρόπιασμα μπορεί να αποφευχθεί εάν, αντί απλώς να μαλώσουμε ή να σταματήσουμε το παιδί, του παρέχουμε μια ασφαλέστερη εναλλακτική δραστηριότητα. Για παράδειγμα, η περιστασιακή επιθετικότητα είναι μέρος της κανονικής, ισορροπημένη υγιούς ανάπτυξης. Τα παιδιά συχνά ντροπιάζονται και τιμωρούνται γι 'αυτό, όταν αντί αυτού θα μπορούσαμε να τους δείξουμε τρόπους για να διοχετεύσουν τη φυσική τους επιθετικότητα με ασφάλεια.
Μερικές φορές είναι σημαντικό να αξιολογήσουμε εκ νέου το εάν θα πρέπει να παρέμβουμε. Ένα ασφαλές κριτήριο προέρχεται από να εξετάσουμε αν η εν λόγω συμπεριφορά πραγματικά προκαλεί κακό σε κάποιον, ή απλά δοκιμάζονται τα δικά μας όρια: μας ενοχλεί η φασαρία και δεν αντέχουμε την ένταση.
Το πρότυπο
Το να είμαστε πρότυπα της συμπεριφοράς που θέλουμε να διδάξουμε στο παιδί, είναι το πιο ισχυρό εργαλείο διδασκαλίας. Τα παιδιά δεν κάνουν αυτό που λέτε, κάνουν ότι κάνετε. Το είδος του σεβασμού που δείχνουν στους άλλους και στον εαυτό τους, είναι μια αντανάκλαση του είδους του σεβασμού που έχουμε δείξει εμείς σε αυτά - και ο σεβασμός που έχουν δει μεταξύ των σημαντικών ανθρώπων στη ζωή τους
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να είναι πεπεισμένοι ότι το χαστούκι ή το ντρόπιασμα είναι τα μόνα αντίδοτα για την πρόληψη αντικοινωνικής συμπεριφοράς στα παιδιά. Η πρόταση να σταματήσει το ντρόπιασμα ή η σωματική τιμωρία παρερμηνεύεται από ορισμένους ως απόπειρες αποδυνάμωσης των γονέων, να τους μετατρέψουμε σε γεμάτους ενοχές, αναποτελεσματικούς και ανεκτικούς παρατηρητές. Όχι. Η πιο αποτελεσματική και υγιής οριοθέτηση μπορεί να ρυθμιστεί χωρίς να καταφεύγουμε στη βία ή το ντρόπιασμα. Το να είμαστε αποφασιστικοί και σταθεροί με τα παιδιά δεν ισούται με το να είμαστε σκληροί ή ταπεινωτικοί.
Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για το ντρόπιασμα - που είναι πιο υγιείς και πιο αποτελεσματικοί. Τα παιδιά που έχουν γονείς συνεπείς στην τήρηση των ορίων, και οι οποίοι είναι σε θέση να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και τις ανάγκες τους, μεγαλώνουν με ισχυρότερη αυτοεκτίμηση και κοινωνική ευαισθητοποίηση, χωρίς τις τοξικές επιδράσεις της ντροπής.
